Staw skokowy, potocznie nazywany kostką, jest jednym z najbardziej narażonych na kontuzje stawów w ludzkim ciele. Jego intensywne użytkowanie podczas chodzenia, uprawiania sportu, czy wykonywania codziennych czynności, sprawia, że jest on podatny na różne urazy. Jednym z najpoważniejszych z nich jest zwichnięta kostka. Kontuzja ta wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej, a jej leczenie może wymagać operacji.
Zwichnięcie a skręcenie kostki – kluczowe rozróżnienie
W przypadku bólu kostki, często odruchowo zakładamy, że doszło do jej skręcenia. Warto jednak pamiętać, że zwichnięcie to znacznie poważniejszy uraz. Skręcenie oznacza uszkodzenie więzadeł stawu skokowego i torebki stawowej, ale bez przemieszczenia kości. Natomiast zwichnięcie to przemieszczenie kości w stawie, prowadzące do ich nienaturalnego ustawienia.
Przyczyny zwichnięcia kostki – od urazu sportowego po poślizgnięcie
Najczęstszą przyczyną zwichnięcia kostki jest uraz sportowy, zwłaszcza podczas biegania, skakania lub nagłych zmian kierunku ruchu. Kontuzja może się jednak przytrafić również w zupełnie prozaicznych sytuacjach, na przykład w wyniku potknięcia, poślizgnięcia, upadku z niewielkiej wysokości (np. zeskoczenie z drabiny) lub podczas wypadku komunikacyjnego. Istnieje szereg czynników, które zwiększają ryzyko zwichnięcia kostki:
- Niewłaściwe obuwie: noszenie butów bez odpowiedniego wsparcia dla stawu skokowego lub obuwia na wysokich obcasach.
- Chodzenie po nierównym terenie: łąka, las, krzywy chodnik.
- Nadwaga i otyłość: zwiększają obciążenie stawów.
- Uprawianie sportu bez odpowiedniego przygotowania, w tym rozgrzewki.
Objawy zwichnięcia kostki – silny ból i deformacja
Pierwszym i najbardziej charakterystycznym objawem zwichnięcia kostki jest silny ból, który pojawia się nagle i nasila się podczas próby obciążenia stawu. Ból ten jest znacznie intensywniejszy niż w przypadku skręcenia kostki. Pojawia się również obrzęk, zasinienie i nienaturalne ustawienie stawu skokowego (deformacja). W przypadku zwichnięcia kostki, niemożliwe jest poruszanie stopą i obciążanie kontuzjowanej kończyny. Każda taka próba wywołuje bardzo silny ból.
Diagnozowanie zwichnięcia kostki – badanie lekarskie i obrazowe
W przypadku podejrzenia zwichnięcia kostki, należy jak najszybciej udać się do lekarza, najlepiej na SOR. Lekarz ortopeda oceni stan stawu, zbada zakres ruchomości, określi stopień deformacji i zleci badanie obrazowe, najczęściej rentgen, a w niektórych przypadkach USG lub rezonans magnetyczny.
Leczenie zwichnięcia kostki – nastawienie stawu i unieruchomienie
Leczenie zwichnięcia kostki często wymaga interwencji chirurgicznej, zwłaszcza w przypadku rozległych uszkodzeń więzadeł lub innych struktur okalających staw. Standardową metodą leczenia jest natomiast nastawienie stawu (przeprowadzane w znieczuleniu) i unieruchomienie kończyny na okres około 6-8 tygodni, przy użyciu opatrunku gipsowego lub ortezy. Po zdjęciu opatrunku, pacjent stopniowo wraca do normalnej aktywności.
Rehabilitacja po zwichnięciu kostki – klucz do szybkiego powrotu do sprawności
Po zdjęciu opatrunku, niezwykle ważne jest rozpoczęcie specjalistycznej rehabilitacji, która ma na celu wzmocnienie osłabionych mięśni i struktur okalających staw skokowy. Rehabilitacja przyspiesza powrót do pełnej sprawności i minimalizuje ryzyko ponownego doznania urazu.
W przypadku rekonwalescencji po leczeniu zwichnięcia kostki, bardzo dobrymi efektami charakteryzuje się rehabilitacja metodą ARP. Metoda ta wykorzystuje stymulację tkanek głębokich do przyspieszenia procesu gojenia, co pozwala pacjentom na szybki powrót do pełnej sprawności.
Chcesz dowiedzieć się więcej o zwichniętej kostce, jej przyczynach, objawach i rehabilitacji? Wejdź na https://rehabilitacja-arpwave.pl/zwichnieta-kostka-przyczyny-objawy-rehabilitacja/.